Zordu
seni sevmek....
Birgün
olsun korkmadım sensizlikten.
Bütün yolların sonundaydın.
Bütün sonların başlangıcıydın.
Ayrılık vapurlarını andırsa da bekçi
düdükleri,
korkmadım adını banklara kazırken.
En tutkulu yanımla..
En tutukluk yapan yanımla sevmiştim seni.
Bir ‘devlet malına zarar vermekten’
Bir de seni sevmekten sabahlamıştım nezarette...
Ah İstanbul...
Kirli düşlerimin mülteci dostu.
Zordu seni sevmek...
Ve bedelsiz değildi üstelik..
İstanbul’un her kıyısındayken sensizlik.
Yağmurları düşer saçlarıma...
Gidişinden sonra
bir başka yağan yağmurları ayrılığın...
Süzerken Boğaz’ın Anadolu yakasını.
İki yakası biraraya gelmeyen günlerimle...
Bu gizli aşkın emanet sızısı yüreğimde.
Bir simit buğusu kadar hatıralarla dolu
Ve öylesine yoksul bir yanımla
Seni anlattım bu şehrin bütün martılarına.
Ah İstanbul...
Gecekondu aşklarımın yıkılan
hayalleri...
Zordu seni sevmek...
Ve bedelsiz değildi üstelik...
İstanbul’un her köşesindeydin
ve hiçbir yerinde üstelik...
26.2.2005
SAYFA
BASI
Yazarın
diğer
yazıları:
Zordu
seni sevmek....
Sen
Züleyha olmalısın...
Sanma
ki, sanadır hasretim...
İnna
lillahi...
Adını
bilmeyen şehirler…
Kıpkırmızı
bir öpücük
Sana
yüreğimi bırakıyorum
O
yağmurlar
Sensizliğe
Artık
anlasana...
Git
uzaklara...
Gözlerimde
ölür akşamlar...
İş
dünyasında savaş stratejileri
Artakalanlar
Ayrılık
düğündür aslında
Bu
şehir, varoşlarında gizlerdi seni...
Memleket
Gülüm
Gelirim
ben sana
Mavi
levhalı sokak
SAYFA
BASI
|