kadıköy
ekim
aylardan
kadıköy
ve ben öylesine doluyum senle
yüreğimde bir sevda vurgunu
martılar bir garip buluşmaya ağlamakta
çığlıklarımı yutuyor
bütün öfkesiyle hırçın marmara
bir vapur demir atıyor
ruhumdaki sensiz limanlara
ekim aylardan
kadıköy
ve ben öylesine doluyum senle
ayakta ölmek varken öyle delikanlıca
diz çöküyorum onursuzca
gururumu çiğniyor istanbul
aşk akıyor sevgisiz çeşmelerinden
kız kulesinde tükeniyor bir sevgili
hiçbir vapur getirmiyor işte seni
yok hiçbir şey seni anlatacak
hiçbir şey yok
sana karşılık gelen
herşey tükeniyor işte sende
herşey
başlamadan bitiyor sende
ekim aylardan
kadıköy
ve ben öylesine doluyum senle
bu şehrin insanları kadar yalnızım şimdi
istanbul
toprağıdır seni kaybedişimin
istanbul
ülkesidir sonsuz sevgimin
istanbul
yüreğidir sende heba ettiğim sevgimin
25.10.2005
Kadıköy
SAYFA
BASI
Yazarın
diğer
yazıları:
kadıköy
değmezmiş
sana bu şiirler
İstanbul
ölüyor, bu gece ellerimde…
Başlıksız
bir yazı...
Hayatın
kırsal kesimi...
Sevdiğin
kadarım ben...
Bir
yanım yaşanmamış benim...
gece
yarısı...
gül
fidanı
Zamansız
Ben
İstanbul’dum
İstanbul,
hiçbir şeyim...
Yüreğim
Yusuf kuyusu...
Zordu
seni sevmek....
Sen
Züleyha olmalısın...
Sanma
ki, sanadır hasretim...
İnna
lillahi...
Adını
bilmeyen şehirler…
Kıpkırmızı
bir öpücük
Sana
yüreğimi bırakıyorum
O
yağmurlar
Sensizliğe
Artık
anlasana...
Git
uzaklara...
Gözlerimde
ölür akşamlar...
İş
dünyasında savaş stratejileri
Artakalanlar
Ayrılık
düğündür aslında
Bu
şehir, varoşlarında gizlerdi seni...
Memleket
Gülüm
Gelirim
ben sana
Mavi
levhalı sokak
SAYFA
BASI
|