Şah ve piyonlar

Mevlana Hazretleri “Ağaçlara su vermek adalet, dikene su vermekse zulümdür. Adalet bir nimeti yerine koymaktır. Her köke su vermeyi uygun sanma” buyurmuş. Anladım.

İnsan, “Hazreti insan” olamadığı müddetçe sorunlar bitmez. İmtihan süreci her geçen gün insana yeni bir şeyler öğretir.

Aday listeleri, seçimler, hesaplar, entrikalar, hırçın ve hesapçı mücadeleler, riya, kibir, menfaat ilişkileri, adam kullanmalar ve hayal kırıklıkları halen devam ettiğine göre, ilkeli insanların tek çözüm yolu “insanı yeniden ihya ve inşa” etmektir.

Siyaset yapanların seçimler öncesinde işine yarayacak olan bazı düşüncelerimi tekrar etmekte fayda görüyorum.

Ahlak ile iktidar birbirini tamamlaması gerekirken maalesef günümüzde tamamen ayrışma noktasına gelmiş/getirilmiştir. “Ahlak” ve “iktidar” çatışmasında kişisel sorumluluğumuz “ahlaki” davranmaktır.

Siyasette fazla tevazu göstermek bazı insanları yanlışa iter. Ve sizi olmadığınız noktaya hapsetmek isterler. Kontrol edememekten korkarlar, birlikte çalışmak istemezler. Binlerce bahaneleri vardır sizinle bir arada olmamak için. Aslında gizlenen asıl şey sizin potansiyel bir rakip ve belki de “turnusol kâğıdı” olmanızdır…

Hakikate ve onu dile getirenlere katlanmak zordur. Hesap yapanlar ve kalplerinde ikircikli hesabı olanlar yanlarında şahit istemezler.

Sizinle aynı safta kardeşlik türküleri okuyanlara sorun. “Menfaat” ile “ideal” çakışırsa neyi tercih edecekler. Gerçek dostlukları sıradan arkadaşlıklardan ayıran budur. Ateş aranıza girmiştir artık. Altın ile bakır ayrılmaya başlar.

Siyasi birliktelikler samimi görünür. Birlik beraberlik fotoğrafları verilir kamuoyuna. Ama adı konulmamış “kırmızı bir hat” gizlidir fotoğraf karelerinde. Siz aldanırsınız, aranızda bir sınır yok zannedersiniz.

Yıllar boyu aynı türküleri söyleyen insanlara güvenip hizmete talip olursunuz, yönetimi paylaşmak istersiniz. Davanıza, partinize, kentinize hizmet etmek istersiniz. İşte o zaman tek taraflı olarak konulmuş “sınır”ın varlığını hissedersiniz.

Sınırlı sayıdaki koltuk ve sıfatlar herkese yetmez. Ayıklamak gerekir birilerini. Siz ya ayıklanan ya da ayıklayan olursunuz.

Üçüncü bir yolu hatırlatan birilerinin varlığı tahammül edilemez bir çiledir. İnsan harcamak, bozuk para harcamak gibidir. “Adam harcamaya” itiraz ederseniz, cevap hazırdır. Siyasetin doğası budur ve herkes öyle yapmaktadır.

Birileri pulman koltuklarda iktidarın keyfini sürerken, muhalifler, intikam saatini beklerler. Arada ezilip giden “ahlak, ehliyet ve liyakattir” aslında.

“Adil siyaset” sümen altına itilir. Gündem çok yoğundur. Görüş ve etki alanından uzaklaştırılması gereken alaylılar, baldırı çıplaklar, zayıflar ve Molla Kasım’lar vardır.

“Bir kavme olan kininiz sizi adaletsizlik yapmaya sevk etmesin” hakikati satırlarda kalmıştır.

Siyaset yapmanın dili değişmeye başlamıştır artık. “Paralı, uyumlu ve yakışıklı” olmak değer kazanmıştır. Halka hizmet, Hakk’a hizmet iken, “Hakk”; aradan çekilmiş geriye sadece halk ve yöneticiler kalmıştır.

Kurt yöneticiler, binlerce kuzu içerisinde mutlu ve müreffeh bir hayat sürmeye devam etmektedirler. Kuzular, kalabalık olmalarında rağmen organize olamamışlardır.  Eksilen kuzuların yerine, her nasılsa yenileri bulunmaktadır. “Adil Çoban” köyden kovulmuştur ne yazık ki…

Siyaset değirmenleri adam öğütmeye devam ediyor. Koltuk sahipleri, potansiyel rakiplerini değirmenin “öğüten” taşlarında un ufak etmenin hesaplarını yapmaktalar. Kötüler çabuk organize olmaya devam ediyorlar. İyiler; kuytu köşelere, hayallere ve sicillerine mahkûm olmuş durumdalar.

Siyaset ve savaş meydanında binlerce piyon ilerliyor ama hiçbir zaman “vezir” olamıyorlar. Şah, piyonlar için gözyaşı döküyor. Vurulan kurşun askerler için törenler yapılıp, teşkilata bağlılık yeminleri ediliyor.

Siyasetin satranç tahtasında göz gözü görmüyor. Müttefikler, muhalifler, efendiler, köleler, kurtlar, kuzular, piyonlar, vezirler, atlar, kaleler birbirine karışıyor.

Kuzuların sessizliği, piyon fedaları ve kurşun yiyen askerler, “şah”ın mat olmaması için dua ediyor.

Adil çoban, sürüldüğü dağların yamacından “adaletsiz muzaffer olunmaz" diye haykırıyor.

Yeni Sakarya Gazetesi, 09 Haziran 2007

SAYFA BAŞI


Yazarın diğer yazıları:

Şah ve piyonlar
Cumhur’un cevabı
SAÜ Rektörü Sn. Mehmet Durman’a Açık Mektup
Akıl Tutulması
Uludağ Zirve notları (II)
Uludağ Zirve notları (I)
Filistin
Maden Deresi
Kutsal İttifak
Susma Vakti…
“Edeb, ya Hu”!
Sapanca Şiir Akşamları
Başbakan’ın Kosova seferi
Paradoks ülkesi…
Aynadaki yüz…
İkiyüzlü Fransa
Öfke Medeniyeti
 

   
SAYFA BASI