Sanat, para, ahlak

Okul yıllarımda sanat sanat için mi, sanat toplum için mi? Tartışmalarına katılırdık.
Aynı soruyu şöyle de sorabiliriz ; Para insan için mi? , yoksa insan  para için mi yaşar?.

Biliyorum hemen cevabınız hazır ; Elbette para insan hayatına hizmet için vardır, paraya okadar önem verilmemeli, o herşeyin ölçüsü olmamalı ve de önüne geçmemeli vs. vs. …
Yanlız herzaman teoriyle pratiğin sağlaması aynı çıkmıyor nedense.
Gündüz çarptıklarından korunmak için kendi evine gece arka kapıdan giren, poliste dosyası dolmuş yüz karamız iki çocuk babası da aynı sözleri söyler sorsanız: Öyle maddi şeylere değer vermez, vatanperverlik türküleri dinler. vs. vs.
Para, o sihirli madde kimleri yoldan çıkarmadı ki. Anasının koklamaya kıyamadıklarını dengi olmayanlara verdirmedi mi? Ayıları adam postuna sokup, kötüleri sevimli, nice çirkinleri güzel! kılmadı mı?
Koca koca kitaplar yazan kelli-felli yazarlar da, gazeteciler de işin içine o sihirli “para”girince direnemiyor değişebiliyorlar velhasıl. Keşke onlardan birkısmını yakından tanımasaydım. Onun cazibe ve sıcaklığı karşısında ne ilke kalıyor ne ülkü, dayanan o kadar az ki onlara da aşkolsun vallahi. Bulsam ellerini öperim.
 
“Ulaşamadığı üzüme ekşi diyor” yakıştırmasına muhatap olmadan belirteyim öyle servete veya çok paraya karşı olmadığımı. Allah hak edene daha çok versin, ama illa da hayırlısını versin derim o kadar.

Birçok zengin tanıyorum, aynı işte benim gibi 9-10 saat değil, 15-16 saat çalışıyorlar. Elbette onların benden fazla parası olacak, dünyanın kuralı eşyanın tabiyatı bu. Kim en fazla neye önem verir ve sebat ederse ona sahip olur.
Sadece ifade etmek istediğim onca emekle elde edilen şeyin (metanın) herşeyin önüne geçmemesi; sağlığın, ailenin, ilkenin ve ülkünün…

Hikaye olunur , „bir rus kraliçesi: beni kimse parayla satın alamaz deyince yanındaki; „peki kraliçem onbin altın verirlersede mi? der „benim gibi birine sadece onbin altın mı verilir?” deyince bizimkisi cevabı yapıştırır. „gördünüz mü, pazarlığa başladınız bile „

Bir yazar anlatıyor: „Yıllar önce  Kuveyt te çok varlıklı ama görmüş geçirmiş bir adamın evine konuk olmuştum. Zenginliğin hiç de önemli olmadığını söylüyordu.
Beni çok etkileyen su sözlerini hiç unutmam:
„ Çok paran olursa bunu ayakalarının altına koyup üstüne çıkacaksın. O para seni büyütür. Ama paranı başının üstünde taşımaya kalkarsan o para seni ezip küçültür.”

Meşhur bir filozofa: “Servet ayaklarınızın altında olduğu halde neden bu kadar fakirsiniz?
Diye sorulduğunda:
Ona ulaşmak için eğilmek lazım da, demiş.

Realite şu ki,  kurulan çok güzel  kadim dostluklar (ve dahi akrabalıklar) para konu olunca sona erebiliyor.
Cepten para çıkacak veya fakirleşilecek! endisesiyle  ilkeler, sözler, kul hakkı ve vaadler unutulmuyorsa sekülerleşmeye direnebiliyoruz demektir.
 
“Zenginlik paylaşılmadan büyümezse, yoksulluk da paylaşılmadan azalmaz. Paylaşma kültürü, birbirini seven, yoksulluğu azaltma yolunda birbiriyle yardımlaşmasını bilen toplumlarda zenginleşir. Büyük bir aile gibi, birbirleriyle yardımlaşmasını bilmeyen toplumlar, üretim gücünü büyütemedikleri gibi, kültürel hayatı da zenginleştiremezler. Ürün, hizmet ve bilgi üretmede birbiriyle dayanışma içinde olmayan bir toplumun, yoksulluktan kurtulması mümkün değildir. “

„Bence, her bir nefeslerini Allah'ın var ettiği insanlar, Allah'ın koyduğu kuralları  dünyalık için hayat dışına iterken bir kere daha düşünmeli!“
"Müminleri mutlu edecek manevi zenginlikleri olmalıdır, manevi yoksulluğun bir sonucu da mutluluğu, itibarı, saygınlığı maddi araçlarda aramak ve bulmaya çalışmaktır"

Siz, o zor kazanılan dostları paraya değişmezsiniz değil mi?
O zaman paranızdan çok dostunuz vardır der ve sizi kutlarım.
Selam size.

SAYFA BASI

Yazarın diğer yazıları:

Sanat, para, ahlak
Bir başka açıdan Diyalog
Vurdumduymazlığa çare ne?
Estetik, armoni ve renklerin dili
Mutluluk (formülü) ertelenemez
Almanyadaki yeni neslin tarih bilinci
„Çocuk kuyuya düşmeden“
Aşk gibi okumak
Güzel bir yazı
Bireyselleşmenin sessiz depremleri
Herseye rağmen
Batıdan bir iç muhasebe
Huzur yazıları
Sağlıklı değişim
Her ayrılık
Kimse sizin yerinize düşünmez
Sözlerin özünden
Mektup
   
SAYFA BASI