|
Hayat; sebep ve sonuç
Etme-bulma dünyası bura, ‘men dakka dukka’
İçini dolduran mana, manayı bulduran hikmet.
İmandır, insanı insan eden tek gerçek,
Belkide sultan eden, o yüce duygu Hak ka.
Dürüstlük olmadan inanç, bacası nasıl tütsün
Af cezadan hayırlı, veren alandan üstün
Evine hırsız giren, sırf malını kaybeder
Sözüne yalan giren, şerefin heder eder
İnsan insana ayna, olaylar ibret olsa
söylemek ile yapmak, toprak gibi tohumla
kavuşmalı ikisi bir bütün olmalı ki;
Sahibini güldüre tatbikat bulmali ki.
Gece gündüze gebe, bulutlarsa yağmura
Sevgiye yönelten aşk, aşka yuvaysa gönül
Kalbi çalıştıranla evreni yöneten bir.
Gözleri gördürenle, dilleri söyleten ‘Bir’.
Bülbülü şaklatan gül, gülü açtıran rahmet
İşleri yaptıran kuvvet, kuvveti halkeden kudret
Duaya yönelten duygu, o hayata tek mana
Tevbe günaha sünger, sevgi her derde deva
Göz açıp yumma gibi, şaire koca ömür.
Hayat; biçilen rolü tam güzelce oynamak
Vasat, denge ve ölçü bizim için tek gaye
Bir müddet oyalanmak, gayrısı çelik-çomak
SAYFA
BASI
Yazarın
diğer
yazıları:
 Hayat;
sebep ve sonuç
Hacda
nefsi Kurban edebilmek
Şiir
gibi bir izinden…
Aküyü
doldurmak
Müstesnalar
“Çocuklara
çok
yazık”
Röttingen
deki „İslam Projesi“ tüm okullara örnekti
Ölüm
hapsaneleri ve ölü ruhları dirilten Kurán
Son
kalemiz „Aile“„out“ mu oluyor?
„Moschee
Weg“ ve Yeni Cami
Sanat,
para, ahlak
Bir
başka açıdan Diyalog
Vurdumduymazlığa
çare ne?
Estetik,
armoni ve renklerin dili
Mutluluk
(formülü) ertelenemez
Almanyadaki
yeni neslin tarih bilinci
„Çocuk
kuyuya düşmeden“
Aşk
gibi okumak
Güzel
bir yazı
Bireyselleşmenin
sessiz depremleri
Herseye
rağmen
Batıdan
bir iç muhasebe
Huzur
yazıları
Sağlıklı
değişim
Her
ayrılık
Kimse
sizin yerinize düşünmez
Sözlerin
özünden
Mektup
SAYFA
BASI
| 
