Hoşgörü diyarından

     İmparatorlukların, kültürlerin hoşgörünün başkenti, kıtaların köprüsü, hepsinden önemlisi iki cihan serveri Hz. Muhammed Mustafa´nın övgülerine mazhar olan şehirden bu satırları kaleme alıyorum. Gönül dünyamıza yansıyanların dışında gözümle görüp bizzat şahidi olduğum hoşgörüyü size de yansıtmak istiyorum. Söylenenlerden duyduklarımı değil, kamera ile tesbit ettiğim çeşitli dinlere mensup insanların birarada ve uyum içinde yaşadıklarını ben zaten biliyordum. Türk komşularının engin hoşgörüsünü asırlardır yaşayanları bizzat gidip kendi kiliselerinde ziyaret ederek Avrupa`daki dar açılı bakış sahiplerine ibret olacak samimi cümlelerini kameraya kaydettik. Fatih´in İstanbul´a getirdiği Ermeni vatandaşlarımızı, Bizans´dan arda kalan Rum komşularımızın ve Sultan II. Beyazid´in İspanya kıyılarından gemilere doldurup getirdiği Yahudi vatandaşlarımızın Türkiye yaşantıları aslında çoktan uluslararası araştırma kurumlarının ev ödevi olmalıydı.

     İstanbul’da ikinci günümüz, Çamlıca’da bir düğüne davetliyiz. Ertesi günü boğaz turu diş ve göz randevusu, dost ve akraba ziyaretiyle oldukça yoğun geçiyor. İstanbul’un kalbi Sultanahmet’ten size yazmadan edemedim. İzinde dahi dostlara mektubu ihmal etmeyeyim diye. Güzelim İstanbul´u ne kadar güzel tanıyorsanız gerçekten o kadar güzel. Deniz, tarih ve kültürü Cenab-ı Allah İstanbul´a biraz daha fazla bahşetmiş diye geçirdim içimden.

     Evvela Eyalet İçişleri Bakanı’ nın Türkiye’de azınlık hakları ve ibadet özgürlüıü çok kısıtlı iddiasına yerinde birebir görüşmeler yaparak bir dosya hazırlamak üzere çalışmalara başladık. Balat ta restore edilen ve masrafların yarısını İstanbul Belediyesi’nin karşıladığı Bulgar Kilisesi yetkilisinden, hiç bir zorluk ve kısıtlama görmediklerini kaydettik.  Yahudi Baş Haham’ı ve Fener Patrikhanesiyle görüştük. Sadece Beyoğlu Belediyesi ve Taksim Semtinde onlarca faal kiliseleri görüntüledik. Elektrik-su masraflarını bile müftülüklerin ödediğini gördük. Cemaat ve yetkililerle mülakat yaptık. İstanbul` daki 172 kilisenin hepsini gezmek mümkün olmasa da bu kısa zamanda Belediye, Emniyet ve Diyanet`in yardımıyla önemli randevular aldık. Saat 8:00 ve 12:00 de çalan çanları banda kaydettik. İnsanların yüzlerce yıldır özgürce, güven içinde ibadet  ettiklerini gözlemledik. Bu eşsız hoşgörü ve özgürlüğün batıya yanlış yansıtılmasına üzülmemek mümkün mü? Yüzlerce yıldır bu diyarlarda o ibadethanelerin faal ayakta kalması bile İslam toleransının en güzel ispatı değil midir? Avrupa Birliği merhalesinde daha sık önümüze konacak bu konulara minik bir katkı olabilecek bu çalışmayı ilgilenenlere ulaştırabiliriz. En büyük sıkıntımız kendimizi geniş kitlelere anlatamamak yani pazarlayamamak.

     Bu cennet vatanın büyüklüğü, insanımızın güzelliği, değerlerin çeşniliği öyle bir armonik ahenk oluşturmuş ki her aklı selim i hayran bırakmaması mümkün değil. Dünyanın genel olumsuz gidişatından yine en az etkilenen bu insanların, mutsuz ve değerler kaybındaki dünyaya verecekleri o kadar çok şey olduğunu bir daha tespit ederek, bin defa elhamdülillah dedik.

    Akşam üstü deniz kenarında tekneden aldığımız taze balık ekmeği yerken hemen 7 yaşlarında bir çocuk yaklaşarak taze çay sattığını söyledi. Çay tam bitmişti ki 10 yaşlarında bir çocuk çerez torbasıyla göründü. Arkadan tulumba tatlı ve neskafe satanlar sanki ısmarlama gibi yanımızda bitiverdiler.

     Miniatürk’te açıkhava konseri mükemmeldi, ardından Kaptan Custo’nun dünya’nın en güzel koyu dediği Saroz´da denize girdik. Sultanahmet´de Cuma çıkışı gönül insanı Musa Serdar Çelebi ile kucaklaştık. İstanbul Kültür AŞ, Müftülük ve ilçe belediyelerinin misafiri olduk. Divanyoluna ilerleyip II. Sultan Abdulhamid´e dualar gönderdik. Boludağı ve Peribacalarına´da selamlarınızı ilettik. Dostların duası ile yenivatana uyuurlandık. Bize bir rüya idi, şimdi ise hayatın gerçekleri ve yoğun işler bizi bekliyor.

Dua edin kardeşlerinize, Ramazanınız arınmanıza ve sakınmanıza vesiyle olsun.

SAYFA BASI

Yazarın diğer yazıları:

Hoşgörü diyarından
İnternet, gençlik ve biz
Mayıs Mektubu
Evlenmek mi zor, anlaşmak mı? Veya  neden illa Aile?
Mart mektubu
İçimdeki Notlar
Hayat; sebep ve sonuç
Hacda nefsi Kurban edebilmek 
Şiir gibi bir izinden…  
Aküyü doldurmak
Müstesnalar
“Çocuklara  çok  yazık”
Röttingen deki „İslam Projesi“ tüm okullara örnekti
Ölüm hapsaneleri ve ölü ruhları dirilten Kurán
Son kalemiz „Aile“„out“ mu oluyor?
„Moschee Weg“ ve Yeni Cami
Sanat, para, ahlak
Bir başka açıdan Diyalog
Vurdumduymazlığa çare ne?
Estetik, armoni ve renklerin dili
Mutluluk (formülü) ertelenemez
Almanyadaki yeni neslin tarih bilinci
„Çocuk kuyuya düşmeden“
Aşk gibi okumak
Güzel bir yazı
Bireyselleşmenin sessiz depremleri
Herseye rağmen
Batıdan bir iç muhasebe
Huzur yazıları
Sağlıklı değişim
Her ayrılık
Kimse sizin yerinize düşünmez
Sözlerin özünden
Mektup
   
SAYFA BASI